آورد به اضطرابم اول به وجود
جز حیرتم از حیات چیزی نفزود
رفتیم به اکراه ندانیم چه بود
این آمدن و بودن و رفتن مقصود


زا وردن من نبود گردون را سود
وز بردن من جاه و جلالش نفزود
وز هیچ کسی نیز دو گوشم نشنود
کاوردن و بردن من از بهر چه بود
                                               ( خیام )
سلیم

نظرات 2 + ارسال نظر
مهر سه‌شنبه 6 بهمن‌ماه سال 1383 ساعت 01:28 ق.ظ

وصف حال ما بود ... تشکر!

سلیم سه‌شنبه 6 بهمن‌ماه سال 1383 ساعت 07:47 ب.ظ

هر ذات که در تصوف دوران است
اندر طلب نور یقین حیران است
هر ذره که در سطح هوا گردان است
سرگشته این وادی بی پایان است

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد