به شکوه گفتم : برم زدل یاد روی تو ؛ آرزوی تو به خنده گفتا: مرنجم از خلق و خوی تو ؛ گفتگوی تو ولی زمن دل چو برکنی؛ امید خود بر که افکنی؟ هر کجا روی بسته ی منی. ساغر وفا از چه بشکنی؟!
از طرف پری و شاعر اصلی -----------------------------
recovering
پنج‌شنبه 10 اردیبهشت‌ماه سال 1383 ساعت 09:28 ق.ظ
انتظار میرفت مطلب داشته باشد ولی پر از خالی بود وساسان بیشتر دعوت به نوشتن کن. ممنون که ادرس سایت را دادی.احمد