در نهفته ترین باغ ها دستم میوه چید .
و اینک ؛ شاخه نزدیک! از سر انگشتانم پروا مکن .
بی تابی انگشتانم شور ربایش نیست ؛‌عطش آشنایی است



نظرات 1 + ارسال نظر
ساسان جمعه 29 خرداد‌ماه سال 1383 ساعت 12:26 ب.ظ

شادی جان .
خیلی ممنون.
شعر برای هر کسی یک مفهومی داره و برای خیلی ها کلا نا مفهوم است. و اما بعد.
اول عطش بود و بعد ربایش و بعد بی تابی.
به نقل از کتاب آفرینش. مولف ساسان. تاریخ چاپ ۱۶۰۰۰ سال قبل از میلاد.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد