میهمان ناخوانده

یک وقتایی خدا آدم رو خیلی دوست داره . همچین میزنه پس کله اش که خودش بعد خجالت میکشه.
یکی از بهترین این حالات فرستادن یک میهمان ناخوانده است. همچین در میزنه که فکر می کنی یک گربه ملوسی کوچولو داره میو میو می کنه. بعد که در باز میکنی می بینی که این خودش سه چهار تا از شیر های کوهسنگی رو حریفه.
روز اول . روز دوم . هفته اول . هفته دوم. بعد می بینی که نیستی. شاید هم دیگر تو یک میهمان رانده باشی. آخه پشته این میهمان ما به یک گادفادر گرمه. کسی که سری تو سرا داره و حالا حالا هام خورشیدش غروب نمیکنه. آره دیگه. یکم هم چاشنی آی کیو و پلورالیسم و فلسفه کانت هم به پشته این میهمان ما اضافه بشه. ضمادی میشه که آهن رو هم ذوب می کنه. و چون همیشه یکه به قاضی میره. خوب طبیعتا بقیه همشون آدم های جزمی و صلب و گاها احمق لجبازن. که هیچ کاریشون نیمشه کرد جز نیگاه های عاقل اندر سفیه و آی کیو پرانی.

فقط می خواستم به خدا بگم که راه های دیگری هم برای امتحان آدما هست.
از بحث امتحان که بگذریم باید بگم که بدلیل استقبال بیش از حد شما اشنایان دل عزیز روز یکشنبه یا دوشنبه برای فیلم میهمان مامان ساخته داریوش مهرجویی انتخاب شده و علاقمندان می توانند جهت هماهنگی های بیشتر با مسئول روابط عمومی تماس حاصل فرمایند. در ضمن بدلیل اینکه هنوز کسی مسئولیت روابط عمومی را قبول نکرده هر کسی که تمایل بیشتری برای انجام اینگونه کارها داره میتونه اعلام آمادگی کنه.
من مثله همیشه مهر رو پیشنهاد می کنم.

در ضمن لازمه که یادی هم از عزیزان سفر کرده داشته باشیم که الان حسابی مشغول اینتر نشنال واعظ شدن هستند.
بچه ها مواظب باشید.

ساسان