یکبار تو خالی ترین لحظه خواب از ترس گم کردن اونقدر گریه کردم که صورتم از اشک خیس شده بود !
راست می گی و حالا می بینم که گم کردن خیلی واقعی تر از فکر کردن بهشه !
...
و آدما زاده دنیای واقعیت هان ! نه تصورات ...
می دنی به قول ًمانا ً بهترین کار قهر کردن با آدماست نه کنار گذاشتن رویاها !
شادی
البته میدونی شادی عزیز ؟
من توی اینکه آدما توی واقعیت زندگی میکنن هم شک دارم .
می دونی ؟
این توهم واقعیته .
چرا که اگر توهم واقعیت وجود نداشت ، مدتها بود که توهم زندگی دفن شده بود . منظورم اینه که م به یه خیالی به نام واقعیت نیاز داریم تا بتونیم بر اساسش زندگی کنیم .
والا بلا ما کی از ایی حرفو سرمون وا نمیه.
رویا وواقعیت . گم کردن و ترسیدن و گر یه کردن.
ما راستشو بخی هنو چیزی پیدا نکردیم که از ترسه گم کردنش بخیم هی گر یه کینیم.
ها برا . اول اشنا های دل یاری کنن تا بعد نوبت دلداری برسه.
خواب دیدین خیر باشه!!!
زندگی اونقدر زیباست که حتی یک محکوم به اعدام هم می تونه به دیدین طلوع صبح فردا امیدوار باشه!
پیروز باشید.