در حالی که من مشغول نوشتن بودم تو اومدی نوشتی و پست کردی و رفتی. ماشاء الله به سرعت. ولی واقعا تویه همون لحظات داشتم به تو فکر می کردم و حتی امشب از زهرا سراغت رو گرفتم و گفت که خیلی وقته که ناپیدایی. چی شده . امشب همه با دیدن کوروش به من می گفتن که دیگه رفیقت اومد و از تنهایی در آمدی. راستی سلام . مواظب خودت باش. خدا حافظ.
نمی دانم چرا این پست اخیر تو و ساسان من رو بیاد این شعر لورکا انداخت. بخشی از آن را اینجا برایتان می‌گذارم که شاملو بسیار زیبا به فارسی برگردانده بودش. اسم شعر هست:
Lament for Ignacio...
Now, Ignacio the well born lies on the stone. All is finished. What is happening! Contemplate his face: death has covered him with pale sulphur and has place on him the head of dark minotaur. … Who creases the shroud? What he says is not true! Nobody sings here, nobody weeps in the corner, nobody pricks the spurs, nor terrifies the serpent. Here I want nothing else but the round eyes to see his body without a chance of rest.
Here I want to see those men of hard voice. Those that break horses and dominate rivers; those men of sonorous skeleton who sing with a mouth full of sun and flint.
Here I want to see them. Before the stone. Before this body with broken reins. I want to know from them the way out for this captain stripped down by death. ... I don't want to cover his face with handkerchiefs that he may get used to the death he carries. Go, Ignacio, feel not the hot bellowing Sleep, fly, rest: even the sea dies! ...
و لینک کامل شعر را هم پیدا کردم که این است: http://boppin.com/lorca/lament.html
و ترجمه شاملو را هم که خودتان حتما دارید. (یادم هست که سی دی‌اش را برای ساسان در تهران رایت کرده‌بودم.)
باقی بقایتان
پ.ن: من نفهمیدم چه طور میشه در این صفحه مشکل مسخره تایپ کردن انگلیسی را بر طرف کرد.
در حالی که من مشغول نوشتن بودم تو اومدی نوشتی و پست کردی و رفتی.
ماشاء الله به سرعت.
ولی واقعا تویه همون لحظات داشتم به تو فکر می کردم و حتی امشب از زهرا سراغت رو گرفتم و گفت که خیلی وقته که ناپیدایی. چی شده . امشب همه با دیدن کوروش به من می گفتن که دیگه رفیقت اومد و از تنهایی در آمدی.
راستی سلام .
مواظب خودت باش.
خدا حافظ.
نمی دانم چرا این پست اخیر تو و ساسان من رو بیاد این شعر لورکا انداخت. بخشی از آن را اینجا برایتان می‌گذارم که شاملو بسیار زیبا به فارسی برگردانده بودش. اسم شعر هست:
Lament for Ignacio...
Now, Ignacio the well born lies on the stone.
All is finished. What is happening! Contemplate his face:
death has covered him with pale sulphur
and has place on him the head of dark minotaur.
…
Who creases the shroud? What he says is not true!
Nobody sings here, nobody weeps in the corner,
nobody pricks the spurs, nor terrifies the serpent.
Here I want nothing else but the round eyes
to see his body without a chance of rest.
Here I want to see those men of hard voice.
Those that break horses and dominate rivers;
those men of sonorous skeleton who sing
with a mouth full of sun and flint.
Here I want to see them. Before the stone.
Before this body with broken reins.
I want to know from them the way out
for this captain stripped down by death.
...
I don't want to cover his face with handkerchiefs
that he may get used to the death he carries.
Go, Ignacio, feel not the hot bellowing
Sleep, fly, rest: even the sea dies!
...
و لینک کامل شعر را هم پیدا کردم که این است:
http://boppin.com/lorca/lament.html
و ترجمه شاملو را هم که خودتان حتما دارید. (یادم هست که سی دی‌اش را برای ساسان در تهران رایت کرده‌بودم.)
باقی بقایتان
پ.ن: من نفهمیدم چه طور میشه در این صفحه مشکل مسخره تایپ کردن انگلیسی را بر طرف کرد.
mehran
سلام آقای مهندس خسته نباشید