مرز در عشق و جنون باریک است
کفر و ایمان چه به هم نزدیک است
در جهانی زندگی میکنیم که علیرغم تمامی دستاوردها ی مدرن و پیشرفته که به منظور ایجاد آرامش و امنیت انسان طراحی شده اند کمتر احساس امنیت و آزادی میکنیم . شاید یکی از دلایل این عدم امنیت و آرامش درونی منبعث از شیوه نگرش ما به جهان هستی و جایگاه و نقش ما به عنوان یک انسان در این جهان باشد . بحران هویت به عنوان یکی از جدی ترین و حادترین مسایل چالش زا در این برحه از زمان است .این که ما کیستیم ؟آیا ایرانی هستیم ؟مسلمان هستیم؟ ویا مسلمان ایرانی هستیم ؟ به عنوان یک مسلمان ایرانی چه عوامل و مواردی ما را از دیگر جوامع و ادیان متمایز میسازد؟ با وجود دهکده جهانی و نزدیکی فرهنگها نقش ما در قبال حفظ سنت ها چیست ؟ آیا باید آنها را دور ریخت و به ورطه فراموشی سپرد ؟آیا باید آنقدر درفرهنگ بیگانه غوطه ور شد که ارزشهای خودی را به زباله دانی تاریخ ریخت؟ ویا نه باید آنها را به گونه ای موثر و نوین به کار گرفت . آیا در مواجه با دنیای سکولار باید ارزشهای دینی و مذهبی را کنار گذاشت وبا آنها بیگانه گشت ؟ یا باید به گونه ای جدید و امروزی با آنها برخورد نمود و آنها را تفسیر و توجیه نمود و در زندگی به کار بست .آیا در جهان آمروز تنها از طریق عقل ابزاری میتوان سعادت و آرامش را تحصیل نمود ویا نه به ابزار مکمل دیگری نیز در این میان نیازمندیم .به راستی نقش دین و مذهب در مواجه با این بحرانها چیست ؟ آیا دین خود چالش زا و بحران آفرین آست ؟ پاسخ به هر کدام از این پرسشها میتواند پاسخ موثری به حل بحران هویتی چه از نظر فردی واجتماعی و چه از نظر ملی و مذهبی باشد.
ومن الله توفیق
سلیم
سلام سلیم عزیز.
امشب تویه جماعتخانه دیدمت ولی نه از نزدیک.
مثله دیشب که ثابت کردی که فکر داری و نظر امروز هم می نویسی.
من فکر می کردم که فقط شعر میدانی و اینگلیسی ولی دیدم که دغدغه هایت بسیار بیشتر و عمیق تر است.
ولی قبول کن که این همه سوال و این همه آدم نظر ده . مطمئن باش که هر کدام از سوالها را جوابهای زیادی دریافت خواهی داشت.
شوخی می کنم.
ولی یکی یکی اگه میگفتی بهتر بود.
چیزی که من میدانم که پاسخ همه ی این سوالات در فرامین حاضر امام است. همت می خواهد و خلاء دائمی برای فرو کشیدن این پاسخها.
سلام ساسان جون .خوشحالم که بعد از جلسه خیلی از افکار بچه ها دستم اومد .می دونی اگه همه ما به این نکته واقف بودیم که تو فرامین حاضر امام سوال جوابها مون بود یا خودمون به تنهایی می تونستیم یک یک فرامین رو درک کنیم .اینهمه تعصب و غرو ر ودر میان جماعت نبود حالا حالاها باید راه بریم .اگه همه درک عمیقی از این دسته پاسخها میداشتند یک سری سوال رو به عنوان کلیشه توی گوششون تکرار نمی کردند و بعدشم جواب بدن . ما حتی بزرگترامون هنوز این فکر رو که باید به سوال خوب گوش کرد رو بلد نیستند و همیشه از روی تعصب سریعا توی ذهنشون دنبال جواب میگردن . اگه دیدی همه این سوالها رو کردم دلیلش این بود همه این سوالها رو خود من هم باید یه روزی پاسخ بدم . باید می فهمیدم که کدوم سوال توی ذهن اون بچه ها جواب نداره . بعدشم اگه همه درست فکر کنند و درست تصمیم بگیرن به هیچ راهنمایی نیاز ندارند پس چون نمی دونیم سر در گمیم