گیرم که یادم را می کشید٬ گیرم خصوصی ترین خاطراتم را ابزار مجازاتم می کنید.
خانه های کنارم را خالی می کنید٬ زیر پاهایم را لرزان. گیرم باورتان هر لحظه مرا فرو می کشاند.
با افکارم چه می کنید؟ نوشته هایم٬ که هر نیمه شب در جایی تنها و بی کس می نویسمشان. و با صبرم؟ نمی میرم. هیچ گاه نخواهم مرد.
( به یاد شاملو )
مهر